Książki dla kochających podróże – edycja 2015

To absolutny faworyt tegorocznego zestawienia. Czytałam i ja i Przemek i obojgu nam bardzo się podobała. Punkt wyjścia książki to reportaże z 8 części świata – takich, o których większość z nas ma jakieś wyrobione zdanie. Z każdym rozdziałem okazuje się, że nie wszystko wygląda tak, jak nam się wydawało. W swojej najnowszej książce Michniewicz tak naprawdę stawia więcej pytań niż odpowiedzi. Książka skłania do refleksji, także nad sensem i sposobem podróżowania. Tomek pisze w charakterystyczny sposób, nie wiem, czy każdemu przypadnie to do gustu, ale mnie czytało się to naprawdę wyśmienicie.

Dla poszukujących odpowiedzi i zgłębiających sens świata.

„Dziękuję słońcu za światło” – ta dedykacja od razu spowoduje uśmiech zrozumienia u każdego, kto choć trochę interesuje się fotografią. Jacek Bonecki prowadzi czytelnika przez kilka szerokich tematów, np. panoramy, fotografię w trudnych warunkach atmosferycznych, czy skupianie się na detalu i formie. Uzupełnia to (bardzo moim zdaniem słusznie) obszernym wstępem teorytycznym o obsłudze aparatu, sprzęcie w podróży i obróbce zdjęć.
Oprócz pięknych fotografii (duh!) najciekawsza jest tu forma opowieści – autor używa każdego zdjęcia, aby opowiedzieć o okolicznościach jego powstania, przygotowaniach które musiał poczynić, żeby dane zdjęcie zrobić i toku rozumowania stojącym za kadrem. A dla maniaków cyferek – pełne dane EXIF każdej klatki.

Dla kogoś, kto chce na karcie SD przywieźć z wakacji coś więcej niż selfie z kijka.

Jestem wielką fanką Brysona, odkąd Przemek kilka lat temu sprezentował mi jego Krótką Historię Geniuszy. Bill Bryson jest amerykańskim pisarzem, napisał sporo książek o tematyce podróżniczej, m. in. o USA, Anglii, czy Australii. Bryson ma do siebie dystans, jego książki są pełne humoru. Śmieje się nie tylko z otaczającego go świata, ale także z siebie samego. On – Amerykanin, ożenił się z Brytyjką, kilka lat mieszkali w Wielkiej Brytanii, potem przeprowadzili się do Stanów Zjednoczonych, by znowu wrócić na Wyspy Brytyjskie, gdzie mieszkają do tej pory. Książki nie są najnowsze – jedna została wydana w oryginale w 1998 roku, druga w 1999, ale to nie odbiera im uroku. Zapiski z Wielkiego Kraju to cykl felietonów, które Bryson pisał dla brytyjskiego magazynu wtedy, kiedy wraz z żoną powrócił do swojej rodzinnej Ameryki. Piknik z niedźwiedziami właśnie kończę czytać. W tej książce Bryson przemierza pieszo Appalachian Trail – słynny amerykański górski Szlak Appalachów o długości ponad 3500 km. Naprawdę jest jedną z ostatnich osób, które nadają się do takiej wyprawy, no może poza swoim przyjacielem Stephenem, który ma jeszcze gorszą kondycję niż Bryson i jest od niego grubszy. Tak, Stephen idzie razem z nim. Na podstawie książki powstał film A Walk in the Woods, ale ja go jeszcze nie widziałam. Swoją drogą film ma niestety niezbyt wysoką ocenę na filmwebie, pomimo, że grają w nim Robert Redford, Nick Noltie i Emma Tomphson. Ale czytając książkę sama poszłabym na ten szlak!

Marzy mi się jeszcze inna książka Brysona: Krótka Historia Prawie Wszystkiego, ale w oryginale, który właśnie został wznowiony. Może jakiś Mikołaj mnie usłyszy? 🙂

Dla miłośników mniejszych i większych podróży ceniących dobre poczucie humoru i dystans do siebie.

Karol prowadzi bloga podróżniczego Kołem się toczy i… dużo jeździ na rowerze. W książce opisuje swoje przygody na trasie przez Gruzję, Armenię, Iran, Irak i Turcję. Głównie poprzez spotkania z ludźmi spotkanymi po drodze przybliża czytelnikowi kulturę i zwyczaje krajów Kaukazu i Bliskiego Wschodu. Książka nie jest długa, sporo jest w niej (niestety trochę wyblakłych) zdjęć. Przez całą książkę drażniła mnie tylko jedna rzecz – Karol ciągle używa słów oglądnąć, zaglądnąć, które (mimo, że są poprawne) strasznie mnie drażnią w tekście pisanym. Ale poza tym czyta się bardzo dobrze.

Nie tylko dla miłośników podróży na dwóch kołach.

Chyba nie ma miejsca na świecie, którego nie chciałabym w jakimś momencie swojego życia odwiedzić, ale Chiny na tej liście podróżniczych marzeń są całkiem wysoko. Z drugiej strony wiem o nich naprawdę niewiele, a Ola mieszkała w nich jakiś czas i napisała o tym książkę. Kartkowałam to pełne zdjęć wydanie w księgarni i po prostu muszę je przeczytać. To druga „blogerska” książka w tegorocznym zestawieniu – o Chinach i nie tylko przeczytacie także na Pojechanym blogu.

Ha! Australia na celowniku jest nawet wyżej niż Chiny. W dodatku mam nadzieję, że niedługo właśnie ten cel uda nam się zrealizować. A póki co chętnie zapoznam się z nową książką chyba najsłynniejszego dziennikarza radiowej Trójki, który jeździ tam (i fotografuje!) od 15 lat. W książce opowiada, dlaczego ciągle wraca na drugą półkulę, tam gdzie woda wypływając ze zlewu kręci się w drugą stronę.

Uwielbiam Nowy Jork! Należę do tej grupy ludzi, którzy w tym mieście się zakochali i chcą wracać. Wiedziałam, że muszę przeczytać ten tytuł, jak tylko się na niego natknęłam. W książce o Wielkim Jabłku opowiadają jego wybitni mieszkańcy z różnych dziedzin: kinematografii, sztuki, czy ekonomii, tacy jak Woody Allen, czy Candance Bushnell. Coś czuję, że po jej przeczytaniu będę chciała wyskoczyć do Nowego Jorku chociaż na chwilę.

Ten tytuł w zasadzie nie powinien znaleźć się na liście prezentów – jestem już jego szczęśliwą posiadaczką. Czeka w kolejce do przeczytania, ale nie mogłam się powstrzymać przed tym, żeby Wam o tej książce nie wspomnieć. Nowy Jork Magdaleny Rittenhouse to kompendium wiedzy o tym wyjątkowym mieście. Tytuły kolejnych rozdziałów mówią o znanych miejscach, takich jak most Brookliński, Broadway, Times Square, czy High Line. Inne zaś brzmią intrygująco: synagoga w Chinatown, meczet w Ground Zero, czy osiemnastomilowa księgarnia. Jeśli poprzednia książka to będzie za mało, to po przeczytaniu tej chyba nie powstrzymam się przed zakupem biletów 😉

I na koniec tytuł, który wygląda bardzo praktycznie. Jak na vademecum przystało Monika pisze o tym, jak przygotować się do samodzielnych podróży. I o ile mam już w tym niezłe doświadczenie, to liczę, że dowiem się czegoś nowego, chociażby z jej opowieści z różnych rejonów świata – w szczególności tych, w których jeszcze mnie nie było.